Pałac Lubomirskich znajduje się w północnej części Stalowej Woli, przy ulicy Sandomierskiej 1, na granicy dzielnic Charzewice i Rozwadów. Zbudowany w latach 1782–1786 w stylu neoklasycystycznym na zlecenie Franciszka Grzegorza Lubomirskiego, pałac był siedzibą rodziny Lubomirskich do 1945 roku. 

 

    Charakteryzuje się jednopiętrową bryłą z prostokątnym planem oraz ozdobną bramą wejściową. Nad nią znajduje się balkon z żelazną balustradą i trójkątną niszą, w której umieszczono herb Drużyna, symbolizujący Lubomirskich. Parter zajmowały pomieszczenia administracyjne, a na piętrze mieszkalne. W sąsiedztwie znajdowały się budynki gospodarcze, które pełniły różne funkcje, w tym areszt.

 

    W 1809 roku pałac był siedzibą sztabu księcia Józefa Poniatowskiego. W 1830 roku został zmodernizowany przez Jerzego Romana Lubomirskiego. W czasie I wojny światowej pałac został zniszczony przez wojska rosyjskie, ale odbudowano go w latach 1920–1925. 

 

    Po wojnie budynek przeszedł w ręce gminy, a w 2002 roku otwarto w nim Muzeum Regionalne. Dziś pałac jest istotnym punktem na mapie Stalowej Woli, łączącym historię rodziny Lubomirskich z regionalną kulturą i sztuką.