Trzy Korony, najwyższy szczyt Pienin Środkowych zaliczany do Masywu Trzech Koron, wznosi się ponad pozostałymi szczytami, oddzielony przełęczą Wyżni Łazek. Jego zbocza są pokryte gęstym lasem i pocięte głębokimi dolinami potoków. Partię szczytową stanowi pięć imponujących turni zbudowanych z odpornych wapieni rogowcowych.

 

     Na szczególną uwagę zasługuje Okrąglica, najwyższy punkt, gdzie umieszczono platformę widokową z barierkami, mieszczącą około 30 osób. Inne istotne formacje skalne to Płaska (Plaska) Skała, Nad Ogródki, Pańska Skała (Bryłowa), oraz Niżnia Okrąglica (Ganek, Siodło).

 

     Trzy Korony to nie tylko malowniczy obszar, ale również jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc turystycznych w Pieninach. Z platformy widokowej na Okrąglicy, opadającej na Rówień koło Dunajca, jest doskonały widok na przełom Dunajca, obszar Pienińskiego Parku Narodowego oraz Tatry, Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Magurę Spiską. Przy sprzyjającej pogodzie można dostrzec odległą o 63 km Babią Górę.

 

     Początkowo Trzy Korony nosiły nazwę Pienin, jednak w 1834 roku pojawiła się nazwa Kronenberg (przetłumaczona na polski jako Korona), a od 1860 roku obowiązuje obecna nazwa. W masywie Trzech Koron odkryto aż 7 gatunków roślin, których nie spotyka się gdzie indziej w Pieninach. Wśród nich znajdują się endemiczne gatunki, takie jak mniszek pieniński (niestety, prawdopodobnie już wyginął) i złocień Zawadzkiego. Ponadto, na skalistych zboczach rosną liczne i rzadkie gatunki roślin wapieniolubnych, w tym rozchodnik wielki, który stanowi żywiciela dla larw endemicznego i rzadkiego pienińskiego motyla - niepylaka apollo.